δεν πειναω σου λεω
φερε μου κρυο νερο
με την δροσια της ανακουφισης
παγωμενο νερο
με τον παγο της αναισθησιας
νιωθω ενα κενο
οχι, οχι δεν πειναω
δεν εχω τιποτα να βγαλω
τιποτα δεν αντεχω να δεχτω
σου λεω φερε το νερο
τι δεν καταλαβαινεις;
το νερο σου λεω!
οχι, οχι της βρυσης
το αλλο το άυλο
της καθαρσης
μα δεν φταιω, τι λεω
οχι της καθαρσης
της ζωης το νερο
της αναζωογονησης
της ανανεωσης
να παρασυρει την αισθηση της παραιτησης
να παγωσει την ζεστη απογοητευση
που χει κατακατσει στα τοιχωματα
φερε το νερο της ελπιδας
φερ’το ανθρωπε μου!
τοσο δυσκολο σου 'ναι;
ΔΙΨΑΩ εχει στεγνωσει η ψυχη μου
φερε λιγο νερο με ελπιδα
λιγο νερο γλυκο, οχι της λιμνης
μα καλα χαζος εισαι;
σε ενα ποτηρι, θελω να πιω
το κενο μου σου λεω δεν το αντεχω
νερο καυσιμο να λειτουργησω θελω
ΦΕΡΕ ΜΟΥ ΤΙ ΚΑΘΕΣΑΙ;
πνιγομαι απο απαθεια και νωθροτητα,
μα ποσο δυσκολο σου ειναι να βρεις
αυτο που σου ζηταω;
που εισαι;
που πας;
ΕΕΕΕΕΕ
…...ποσες ωρες να λειπει;
μα καλα, τι κανει;
λες να μην καταλαβε;
μα ποσο δυσκολο να καταλαβει πως δεν ζητάω νερό..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου