μελαγχολικά παρατηρώ πως
ποτέ δεν χωνέψαμε τις νόρμες
άρα ούτε τις χέσαμε
παρά τις αρχικές φιλοδοξίες μας
καταλήξαμε απλά να τις ξερνάμε
αναμεμειγμένες
με όξινα αμάσητα κοινωνικά ζητήματα,
οργισμένα παρανοϊκά αφρώδη σάλια επιθυμιών
και δυσπεπτες λέξεις απ’ αυτούς που 'μείναν
ενώ σε περιπτώσεις πιο προχωρημένες
καταλήξαμε να επιχειρούμε καισαρικές τομές
αποκαλύπτοντας ανύπαρκτα γεννητικά συστήματα
ή νεκρά έμβρυα τερατογενέσεις
να σαπίζουν εγκλωβισμένα
επιβεβαιώνοντας μολυσματικά
το κατεστημένο της αυτοκαταστροφής
η γνώση τελικά δεν ρουφιέται
γλείφεται
δεν σε χορταίνει απλά σε ερεθίζει
πες μου τί γεύση έχει
το δηλητήριο που σκορπάς
για να μπορώ αυτάρεσκα να πω
ότι σε (άνα)γνώρισα
περιφερόμενη
όσο αντέχω ακόμα να παθιάζομαι
πριν ξεραθεί το αίμα στις πληγές
πριν επουλώσω τα τραύματα
και δεν έχω πια σημείο αναφοράς για το αν έζησα.
