Σε περιπτωση αποτυχιας

Καμια εποχη, κανενας “απο πανω”. 

Δεν μας διελυσε ο καπιταλισμος μωρο μου,

ουτε το συστημα.

Μα εσυ που μονο για το πληγωμενο εγω σου

εχεις μαθει να παλευεις.

Μα οχι για την ευτυχια σου.

Αποτυπωμα σου η αυτοκαταστροφη

κι’υπογραφη, ο χειροτερος εαυτος σου.

Το μυαλο σου σε προδωσε και σ’επνιξε.

Εγω εδω ειμαι, μα δεν το παρατηρεις,

γιατι τρεφεις την ψευδαισθηση πως  οι αλλοι 

δεν σε αφηνουν.

Παρε τον χρονο σου, ωριμασε.

Η εφηβεια μας τελειωσε, την αφησαμε πισω σε στιχους παλιοτερους.

Καρτερω τ’αναπτερωμα, προς το παρον δεν συμφερω.

Ας γινει εργο, ολη η ενεργεια που θα χτιζε τον κοσμο μας.

Οσο εσυ θα κυνηγας τους κακους, θα παλευεις με το "ειναι" σου και θα βυθιζεσαι στους φοβους σου.

Και γω θα περπαταω.

Μεχρι να ενωσω ξανα την σκια σου με το σωμα σου.