Αδιακοπη εμμονικη προσπαθεια αυτοεκφρασης, ματαιη και αποτυχημενη.
Στοχευμενη αρκετα, αλλα ακομα ασαφης.
Συγκεχυμενες ιδεες και επιθυμιες, φοβος και ρεαλισμος εν δραση.
Ισοπεδωση, ολοκληρωτικη καταστροφη.
Παραδοχη ευαλωτοτητας αλλα και ευαισθησιας.
Παραιτηση και παθος για αρχη.
Κατι που δεν τελειωσε μα κατι που δεν αρχισε.
Κατι που κρυβεται, κατι που δεν λεγεται.
Ενω λεγονται τοσα.
Μαχη για ειλικρινια, μα αδυναμια ολοτητας.
ΤΟ ΟΛΟΝ. το τιποτα.
Το διπολο. Το ατοπο.
Ο φοβος, η ευθυνη.
Η βεβαιοτητα- λανθασμενη.
Η υποθεση - κερδισμενη.
Συναισθηματικα; Εrror
Λογικα; Try again
Συναισθηματικα; dafuq
Λογικα; not givin’ a fuck
Αποφασεις; ανυπαρκτες
Μελλον; ….υπαρχει;
Κουφαρι ή προοπτικη;
Προαποφασισμενη ληξη με χρονικη παραταση;
Και ολα τα παραπανω ειναι απλα μαλακιες που ειπα. Και δεν τις ειπα και μονη μου.
“ Εκανες το μυαλο του πουρε- αλοιφη και το απλωσες πανω σε κρακιερακια”.
Χμ, ισως.
Και, τι καταλαβα;
Κοιταω απλα ενα λευκο χαρτι.
Και μεχρι κατι να γραψει, νιωθω απλα τρελη εγκλωβισμενη στο λευκο γιατι ολα τα χρωματα μαζι χωρις το μαυρο του ρεαλισμου οδηγουν στην τρελα. Και αν το μαυρο παραπεσει, τοτε ηρθε η καταστροφη. Ειναι σημαντικη η μαυρη μπογια.
Αναγκαια η υπαρξη της, αλλα με μέτρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου