ήθελα να σου πω πολλά πολλά πάρα πολλά
άλλα όσα και να έλεγα, θα ήταν λίγα και ψέματα
σούρωσα όσα είχα
κράτησα τα πιο ανώδυνα και ανεκτά
τα ‘γραψα και τα ‘καψα
αντί να στα δώσω να τα φας
ήπια το κατακάθι*
το ξέρασα στον υπόνομο
που τώρα είναι ίδιος το κεφάλι μου
σκατά σκέψεις εσύ σκέψεις σκατά
τώρα σε παρατηρώ να ξεθωριάζεις
μαζί με κάθε μου συναίσθημα
παρατημένος στο ανακριτικό βλέμμα του πρωινού σαδιστή και νάρκισσου
που σιχαινόμαστε οι δύο μας και αποφεύγουμε
πηγαινοέρχομαι στα μέρη που φοβάσαι
άντε,
έφυγες;
γιατί εγώ ήρθα
κάπως πρέπει να διαφέρουμε/βαρέθηκα τόσο να μοιάζουμε
το καλύτερο καθαρτικό είναι το αίμα
έχεις δεί ποτέ vampire χοντρό χοντρέ;
δεν φταίς εσύ
-δεν φταίει κανείς, απλά
απλά-
δεν έχω λέξεις πια να σε χωρέσω
η σιωπή δεν βοηθά
δεν κατάφερα να σε αγγίξω με τα μάτια
κυρίως γιατί δεν το προσπάθησα
μάλλον φταίει που δεν κάνω καλό eye contact
αλλά εσύ ξέρεις (δεν το εκτιμάς παλιομπαστάρδι)
αυτός ο άλλος δεν ξέρει όμως
δυσκολεύομαι πάλι με περιττές άβολες ξήγες
κάθε φροά φοβάμαι ότι δεν θα σε ξαναδώ
δηλαδή ότι δεν θα ξαναέρθεις όταν με δείς
όσο και να σου 'χω μπεί στο μάτι
οπότε φεύγω πριν με δεις
δεν σου λέω καληνύχτα μ'αναρωτιέμαι
ο ρεαλισμός μου επιβάλλει καλημέρα
-δεγαμιέται;-
καλημέρα στη νέα μου ζωή
νέα what?
λιγάκι αγάπη να ‘χα
να μου κανες και τράκα
λιγάκι να με ήξερες
θα ήσουν ήδη εδώ
ξέρω μόνο να εξαφανίζομαι και να αιφνιδιάζω
συγχώρα με που δεν ζω στο παρόν
κάποτε ίσως τελικά σου πω την ιστορία
με τα φαντάσματα
ως τότε, φρόντισε να δείχνεις ζωντανός
να μπορώ εύκολα και γω να σε σκοτώνω
ωστόσο επειδή τόσο μου λείπει να με ξέρεις,
να
κοίτα πως περνώ τις μέρες μου
τώρα που έχω πάλι χέρια
με σέρνω με τεχνική και παρανοώ με αισθητική
χορεύοντας θα ξαναγίνει το κακό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου