στην τελική

Είτε για όλα φταίει η μάνα μου είτε ο καπιταλισμός

είτε ο μηδενισμός πάψει να είναι ελκυστικότερος απο την τυχαιότητα

είτε η ζωή αποτελεί παιχνίδι είτε βάσανο

είτε ο  έρωτας είναι αδυναμία είτε απλά τον έχω παρεξηγήσει

είτε τέλος πάντων πρόκειται για απελευθέρωση είτε για επεκτατική πολιτική, υποταγή και παιχνίδι εξουσίας

είτε όταν μεγαλώσω γίνω βάτραχος είτε πορτατίφ

είτε αποδεχτούμε το φιάσκο του πολιτισμού είτε συνεχίσουμε να εθελοτυφλούμε

είτε κάποτε η πόλη γίνει ελεύθερη και γεμάτη χρώματα είτε παραμείνει γκρί - ούτε καν ασπρόμαυρη-

είτε υπάρχεις είτε όχι

είτε έτσι είτε αλλιώς 

                                    γενικότερα

κανείς

            ποτέ

δεν μπορεί να αποκλείσει 

                      το ενδεχόμενο της παραίτησης

και αυτό αποτελούσε πάντα την αγαπημένη φράση της ζωής μου 

                      

  ωσπου κατάλβα, 

                               πως μάλλον είναι η αγαπημένη φράση 

                                                                                                 του θανάτου μου.


"Πολύ μαυρίλα ρε συ" μου λες και με κοιτάς με υπεροψία,


και τότε εγω...

σου ζητιάνεψα δύο ιδέες

αφου σου εξήγησα πως οι λέξεις μου είναι ό,τι έχω

και το μόνο που βρήκες να μου πεις

για ακόμη μια φορά

ήταν πως σε κούρασε πια αυτή η μαυρίλα μου

εντάξει λοιπόν, αφου το θες

ορίστε κάτι κόκκινο!

απο τα βάθη της καρδιάς μου

πάρε κόκκινο αυθονο

άσε κάτω το κουτάλι και το πινέλο

σου άφησα το μαχαίρι στο κομοδίνο

έλα

δεν μπορεί ούτε τώρα να μην ξέρεις τι να κάνεις

έλα πάρε το μαχαίρι και μετά

ρούφα με μανία όλο το χρώμα που μου ζήτησες

ελπίζω να βάψω μ’ αυτό

όλα σου τα όνειρα

τις σκέψεις και τα χαρτιά σου

εκτός απ’ τα σεντόνια και τους τοίχους σου

είναι ό,τι πιο χρωματιστό είχα ποτέ να σου χαρίσω τόσο απλόχερα

μου έλεγες πάντα να μην σκέφτομαι

γιατί όσα γράφω ή σου λέω

μυρίζουν θάνατο και έχουν χρώμα μαύρο

μου 'λεγες πάντα να χορεύω όσο μπορώ

μέχρι που είδες την σκιά μου 

κι αυτην κατάμαυρη στον ήλιο  να σαλεύει

με σιχάθηκες και που να σου εξηγώ

χρώμα μου ζητούσες και δεν είχα τίποτα άλλο να σου δώσω 

ειλικρινά

ήθελα μόνο να πιστέψεις πως είχα μέσα μου κρυμμένα

λίτρα χρώμα

"είσαι σπούκι" είπες λίγο τρομαγμένα μα ήταν πια πολύ αργά

να σου χαρίσω οτιδήποτε

πέρα απο λεκκέδες

                             

                                    χρωματιστούς λεκκέδες όμως.