Τα κρεμμυδια σωπαινουν μες το βουτυρο

Η ζωη μου προχωραει απλα επεδη υπαρχουν προθεσμιες τις οποιες βαριεμαι να αγνοησω οσο βαριεμαι να προλαβω .

Ειμαι ο ανθρωπος που ειλικρινα δεν βρισκει τον λογο να μην αφησει για αυριο οτιδηποτε δεν επρεπε να ειχε τελειωσει τουλαχιστον δυο μερες ( για να μην πω βδομαδες) νωριτερα.

Αλλα με πιανει αυτη η επιθυμια μου να μπω φυλακη ωστε να ειναι οκέη το να αραζω καθισμενη καπου και απλα να παραλυω ( χωρις να τρεχουν εξοδα). Αν μη τι αλλο, η ολη διαδικασια του εγκληματος με εξιταρει και ακομα περισσοτερο η προσπαθεια μου να ξεφυγω απο τις συνεπειες.

-κι ας ξεκινησε ολο αυτο ως πλανο εθελουσιας φυλακισης. 

Τελος παντων, το θεμα ειναι οτι αν δεν ασχοληθω με την σχολη μου και την εξεταστικη, με το πιανο την ενορχηστρωση και το θεατρο που σε αυτην την φαση μου φαινονται το ενα πιο βαρετο απο το αλλο θα συμβουν δυο πραγματα:

οι αυτοκτονικοι ιδεασμοι μου θα αυξηθουν εκθετικα , οπως εκθετικα θα αυξηθουν και οι ατακες των γυρω μου" που εχεις μπλεξει", "μαλακα εισαι φρικακι", " με ποιους κανεις παρεα ρε" και  γω θα τραγουδαω "κρεμμυδια κρεμμυδια αισθανομαι κρεμμυδια" για να μην τους πω πως για πρωτη φορα στην ζωη μου , εχω μπλεξει πολυ σοβαρα μονο με τον εαυτο μου

και

θα παρω το πρωτο τραινο να παω στην θεσσαλονικη που για καποιο λογο εχει γινει στο κεφαλι μου η γη της επαγγελίας, με ενα αξιολογο χρηματικο ποσο (το οποιο προς το παρον κραταω γιατι θελω να παω σε μια φιλη μου στην Κινα) και να το ξοδεψω όλο σε ναρκωτικα και ξυδια ενω θα ψαχνω να βρω αρκετα ακραιους τυπαδες να με φιλοξενησουν και να αποφανθουμε ποιος ειναι ο πιο καμμενος, να τον ερωτευτω και να κανω ονειρα μαζι του. 

-πραγματα που ηδη συμβαινουν/ θα συμβουν ετσι κι αλλιως στον επομενο μηνα-

Ο,τι πιο ενδιαφερον στην ζωη μου ειναι ενα λάιβ τελη φλεβαρη και τα καινουρια τραγουδια που ανακαλυπτω καθε μερα.

Θελω να παντρευτω την μουσικη, ειναι το μονο πραγμα που θελω να χω οταν ξυπναω και οταν κοιμαμαι, θελω να κανω μαζι του ταξιδια, το αγαπω, καθε μερα ανακαλυπτω καινουριες πτυχες του και θελω να συνοδευει ολες τις στιγμες της ζωης μου , ενω μου εχει σταθει ηδη στις δυςκολοτερες. Αυτα δεν ειναι τα κριτηρια για τον γαμο;

Πηγα σε μια αναπληρωση σημερα και κοιμομουν σε ολο το εργαστηριο. Ακουγα τις συζητησεις των συμφοιτητων και δεν ηξερα αν τους μισω ολους, αν ειναι απλα πανηλιθιοι ή αν τους ζηλευω.

Ααρωτηθηκα αν ξερουν για μενα κατι περα απο το οτι κοιμαμαι  στα αμφιθεατρα και οτι μοιαζω με ινδιανα.  Απλα αλλαξα χερι που στηριζα το κεφαλι και συνεχισα να κοιμαμαι. 

Ολα γυρω μου φαινονται σκατα, ολοι οι ερωτευμενοι υποκριτες, (δεν τους κατηγορω και γω ελπιζω να ερωτευτω συντομα) ολοι οσοι δεν εχουν και καλα κουραστει ακομα μεγαλυτεροι υποκριτες και οσοι αδραττουν την μερα αφελεις. 

Παντως αν πεθανω απο ασθενεια, θελω να πεθανω απο punkαρδίτιδα.

κι ετσι θα χω πεθανει για κατι που αγαπησα!

-this love made me sick φαση-