Ici Rien - Εδω τιποτα

ντοκιμαντερ, φρουτα

μπυρες και αντιβιωση

 ανοιγμενα τα βιβλια

διπλα μαζι με τα τετραδια

μισογραμμενα με σημειωσεις

αστα γι’αυριο

τωρα εχουμε επανασταση!

σορρυ που δεν σας παιρνω τηλ

αλλα νομιζω κοιμαστε τωρα

αν πετυχει θα τα μαθετε αλλωστε

θα βαλουμε επιτελους

 στην πλατεια Κυψελης

αυτη την μεγαλη χυτρα

που θα μαγειρευουμε

και θα τρωμε ολοι μαζι

και που ξερεις, ισως βγει

και ο δικος μας Οβελιξ!

θα δειτε και στου Αγιο Θωμα την πλατεια

ολα τα μαγαζια

 να ενωνονται σ’ενα

και για να φτανουν οι καρεκλες

θα βγαλουν και της εκκλησιας

και μετα, σιγα-σιγα

τα δημοτικα σχολεια

θα σταματησουν

να ειναι τα ιδανικα σποτ

για νταραβερια

γιατι δεν θα χουμε νομους

και δεν θα υπαρχουν ιδιωτικα

-μονο κοινωνικα ιατρεια

και γω θα ειμαι πολυ χαρουμενη

σε ολα τα μαγαζια

που δεν θα ειναι πια μαγαζια

θα βλεπεις ανθρωπους μαζι

να φτιαχνουν σαπουνια και λικερ

να μαθαινουν γλωσσες

ιστορια και μουσικη

θα βλεπεις ανθρωπους μαζι

για μια καινουρια ζωη
και επιτελους θα 'χουμε
δομες με δημιουργικη γραφη

οπως φανταζομουν  μικρη

και διαβαζα πολλες φορες

το παραμυθι χωρις ονομα

και μετα εκλαιγα που δεν θα μπορουσε

να γινει αυτο στις μερες μου

και μετα σκεφτομουν τι ωραια που θα ταν

να μην υπηρχαν τα λεφτα οπως στην Σπαρτη

με τον Λυκουργο που τ'αχρηστευσε

και τι καλα που θα ταν, να χαμε

αμεση δημοκρατια και  πολεις-κρατη

και οποτε ρωτουσα γιατι δεν αλλαζουμε κατι

κανενας δεν ηξερε να μου απαντησει

κι’ετσι προσπαθουσα να καταλαβω γιατι

να 'ναι πιο σπουδαιο το να 'σαι γιατρος

απο το να 'σαι φουρναρης

και μεγαλωνω και τρομαζω

γιατι δεν ξερω απο που να ξεκινησω

σε ποιον να πω να φερει το αλατι

σε ποιον την χυτρα

με ποιους για ποιους;

εμεις για μας

ε , αντε

“η ελαχιστη μοναδα διαιρεσης

δεν ειναι το ατομο

αλλα η κοινωνια” 

και γω γι’αυτην τι κανω;

…θα σου γραφω τραγουδακια

με τα πιο ομορφα στιχακια

για ρεφρεν (;)

και η κοινωνια χεστηκε.

Βοηθεια ρε.

ce n'est pas un signe de bonne santé  mentale

 que d’ être  adapté 

 à  une société malade 

Δεν ειναι σημαδι

καλης πνευματικης υγειας

το να εισαι προσαρμοσμενος

σε μια αρρωστη κοινωνια

το φοιτιτικο καψιμο

ειναι διεθνους φημης

να πω “ειδικα του σεπτεμβρη”

ψεμα  θα ‘ναι

λες και δεν λεμε τα ιδια 

ολους τους μηνες.
Αντι για διαβασμα,
μορφωση και γνωση.
*εστω ηταν προλογος

Ici rien - Εδω τιποτα